تاثیر آموزش مبتنی بر نیازهای آموزشی بر تغییرات وزن بیماران همودیالیزی بین جلسات دیالیز

چکیده زمینه و هدف: بیماریهای مزمن از جمله بیماری مرحله انتهایی کلیه به عنوان یک مشکل بهداشتی و درمانی در سراسر دنیا مطرح می باشد. آموزش به بیمار یکی از مهم ترین نقش های پرستار می باشد. آموزش کامل و متناسب با نیازهای یادگیری بیماران هزینه های مراقبت را کاهش داده و کیفیت مراقبت را افزایش می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نیاز های آموزشی و تغییرات وزن بین جلسات دیالیز در بیماران تحت همودیالیز اجرا گردیده است. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون دو گروه شاهد و تجربی 63 نفر از بیماران همودیالیزی که واجد شرایط شرکت در پژوهش بودند به صورت نمونه گیری آسان از دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زنجان انتخاب شدند و بطور تصادفی، بیماران یک بیمارستان در گروه مداخله و بیماران بیمارستان دیگر در گروه کنترل قرار داده شدند. واحدهای مورد پژوهش در گروه مداخله آموزش مبتنی بر نیازهای آموزشی رادریافت کردند ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. نیازهای آموزشی و تغییرات وزن بین دو جلسه دیالیز هر دو گروه قبل از مداخله و دو ماه بعد اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 5/11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که 8/71 درصد نمونه ها در گروه مداخله قبل از آموزش نیاز به آموزش زیاد داشتند و از نظر نیاز آموزشی در سطح نامطلوب بودند (65/0p=) دو ماه بعد از آموزش نیاز آموزشی بیماران به سطح نیمه مطلوب رسید (001/0p<). بین تغییرات وزن قبل از مداخله (83/0p=) و دو ماه بعد از مداخله (02/0p=) اختلاف معنی دار آماری وجود داشته و میانگین تغییرات وزن از 7/2 کیلوگرم به 1/2کیلوگرم کاهش یافت. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش آموزش مبتنی بر هدف منجر به کاهش نیازهای آموزشی بیماران و کنترل مناسب وزن در بیماران دیالیزی می شود.